We zijn er bijna, of toch nog niet helemaal. Vorige keer waren we nog op de grond bezig met de vloerverwarming. Vandaag kunnen we het grote raam in de nieuwe dakkapel aanschouwen. De dakkapel kwam er op aanraden van de architect, die een manier zocht om plaats te maken voor een trap zodat de zolderverdieping kon ingenomen worden als volwaardige ruimte.
Deze blogger was een kwartier te laat om spectaculaire beelden te kunnen maken van de grote kraan die het delicate werkje op zich nam om het raam via de zijkant van de woning op zijn plaats te zetten. Het raam viel met 3m lang op 2m hoog uiteindelijk zelfs een veertigtal cm groter uit dan gepland. Aangezien er genoeg plaats was en alle leidingen een uitweg vonden, bleek dit echter geen onoverkomelijk probleem. Een groter probleem is de dakafwerking die op zich laat wachten. Zolang het dak niet dicht is, kan het binnen regenen en moeten andere werken uitgesteld worden.
Zo moet de schoorsteen op zolder nog uitgebroken worden. Een vuil werkje dat het nieuwe raam een mooi laagje stof zal bezorgen. Lisa maakt zich hier wat druk in, want het raam dient als lichtinval in de traphal en je kan er niet zo makkelijk bij om het te kuisen zolang de trap er niet in zit. Ook de overburen waren plots ongerust over ongewenste inkijk. Maar zolang de ramen op 3m verwijderd zijn van de rooilijn is er geen probleem. En hier is dat zelfs 3,5m. Bovendien kon iedereen vooraf de bouwvergunning inkijken, dus komt die ongerustheid wat te laat.
Zijn er zaken waarvan jullie hoopten dat ze anders waren gelopen tijdens de verbouwingen, wil ik weten. Niet echt, behalve dat de communicatie met de dakwerker niet altijd vlot verloopt, maar zoiets is onvermijdbaar. Wat goed was, was dat we vooraf genoeg tijd hadden om alle plannen goed te bespreken met de architect en de RenovatieCoach. We stonden immers niet onder tijdsdruk om in de woning te komen wonen. Zo zijn we niet voor verrassingen te komen staan tijdens de renovatie.
Ondertussen vond er al een intense opruimactie plaats in het huis omdat dit later tijd zal besparen bij het inpakken. Mijn lichtblauwe porseleinen tweedehands lavabo is tijdens deze spreekwoordelijke opruimstorm gesneuveld. Dat is wel een tegenvaller voor Lisa. En Matthias is vooral blij dat hij daar niet voor verantwoordelijk is. En zo zal er toch een nieuw modelletje komen.
Terwijl ik verder met ons verbouwkoppel door de woning wandel, is men volop bezig de binnenmuur isolatie aan te brengen en te pleisteren. Matthias hoopt tijdens het verlof de vloerbedekking te kunnen beginnen met zijn vader. Afhankelijk van hoe de andere afbraakwerken vorderen, want zolang de schoorsteen nog moet afgebroken worden, leggen we natuurlijk de vloer niet.
Na het bouwverlof komen we nog eens terug bij onze totaalrenovatie. Dan gaan we ook eens aan Lore vragen of uiteindelijk alles naar wens verlopen is. Stay tuned!
